hǎi dōng qīng xíng
海东青行
zhì niǎo zhǒng bù yī, hǎi qīng chēng jùn jué,
鸷鸟种不一，海青称俊绝，
mó kōng jiàn hé shàng céng xiāo, qiān lǐ xià jī cái yī piē.
摩空健翮上层霄，千里下击才一瞥。
dāng qí tuō gōu shǐ zòng shí, fēng lì wèi huì chí fēi chè,
当其脱韝始纵时，风力未会迟飞掣，
qún yàn yuán pū huò zhuì luò, hé yì huái yīn kuà xià qì qiě zhé.
群燕缘扑或坠落，何异淮阴胯下气且折。
yīng zhān zhī chú kě lí sì tóng, hǎi qīng zhī chú dé wèi féng,
鹰鹯之雏可罹（四童），海青之雏得未逢，
wén zhī yù luǎn dà hǎi dōng, zhuī zhú tiān é rù yún zhōng,
闻之育卵大海东，追逐天鹅入云中，
huí gù hū shī gù guó zōng.
回顾忽失故国踪。
hǎi dōng qīng,
海东青，
ěr bù yuǎn wèi lì, ěr bù gāo téng kōng,
尔不远为利，尔不高腾空，
ān dé shòu zhì yú rén chuí tóu yǎng sì jū fán lóng!
安得受制于人垂头仰饲居樊笼！
wáng sūn mò hèn wèi yāng gōng!
王孙莫恨未央宫！
