huái nán kàn xuě gē
淮南看雪歌
chū mén kàn xuě yī wàn lǐ, bì mén dú shū yī wàn nián.
出门看雪一万里，闭门读书一万年。
dú shū zhǐ dú sān huáng hòu, kàn xuě hái tài shǐ qián.
读书只读三皇后，看雪还太始前。
hóng méng hàn hái chū jì yì, liàn shí bǔ tiān huī shèn dì,
洪蒙汉还初纪异，鍊石补天灰渗地，
rén chóng sēn rán dào yuán qì.
人虫森然盗元气。
jiè lín rì shēn tí jī duō,
介鳞日深蹄迹多，
kǔn jué yín kāi nài ruò hé.
阃抉垠开奈若何。
qiān shān hū jué wàn jìng miè,
千山忽绝万迳灭，
yǔ zhòu gǔ lún wú wèn liè.
宇宙鹘仑无璺裂。
yè dēng tài jí qiáng pī tú,
夜灯太极强披图，
qīng xiǎo zhǎng huái chū jiàn xuě.
清晓长淮初见雪。
dīng níng mò qiǎn fēng rì fēn,
丁宁莫遣风日分，
zàn shí dà dì jiē yáo kūn, wǒ ěr yī zuì qióng huā zūn.
暂时大地皆瑶琨，我尔一醉琼花樽。
míng cháo shān hé gè yì sè, dú zài shū shēng tóu shàng bái.
明朝山河各异色，独在书生头上白。
