zhòng xuān lóu
仲宣楼
zhòng xuān xǐ yǐ sī guī hòu, yòu fù shuí chuán dú bù míng.
仲宣徙倚思归后，又复谁传独步名。
zì xī chéng yīn suī shàng zài, zhì jīn bō làng wèi cháng píng.
自昔城闉虽尚在，至今波浪未尝平。
bàn guī chì rì shěn huāng zhǔ, yī lǚ huáng yān qǐ fèi chéng.
半规赤日沈荒渚，一缕黄烟起废城。
méi luò suì huā cuī sāi sè, jiā héng xiǎng yè nòng biān shēng.
梅落碎花催塞色，葭横响叶弄边声。
jīng hán mù mǎ pín huí gù, chèn nuǎn bīn hóng jiàn běi zhēng.
惊寒牧马频回顾，趁暖宾鸿渐北征。
kuàng nǎi yǒu huái shāng suì mù, dēng lóu nà bù dòng xiāng qíng.
况乃有怀伤岁暮，登楼那不动乡情。
