sòng xú shān rén hái shǔ shān jiān jì zhāng jìng jū
送徐山人还蜀山兼寄张静居
wǒ yīn jiě fú yuǎn cí jīng, jūn wèi xiū qín zàn rù chéng.
我因解绂远辞京，君为修琴暂入城。
ǒu ěr xiāng féng chūn jiǔ shú, piāo rán hū qù mù yān shēng.
偶尔相逢春酒熟，飘然忽去暮烟生。
shān tóu xué xiào yóu wén xiǎng, shì shàng liú shī bù xiě míng.
山头学啸犹闻响，世上留诗不写名。
xī jiàn fán xún zhāng jìng zhě, nián lái zhù yì jǐ yáo chéng.
西涧烦询张静者，年来注《易》几爻成。
