shuì qǐ qiǎn huái
睡起遣怀
bǎi shì bù néng néng hé chú, bù chú cài qí chú yù qū shēn cún nà yòng shí nián xiāng, bēi rǎng qiě wèi xiōng suì chǔ.
百事不能能荷锄，不锄菜畦锄芋区；身存那用十年相，陂壤且为凶岁储。
bǎi shì bù xué xué zuò shī, bù zuò bái zhù zuò zhú zhī huáng líng miào qián fēng làng è, qīng yī dù kǒu xíng rén bēi.
百事不学学作诗，不作白紵作竹枝；黄陵庙前风浪恶，青衣渡口行人悲。
lǎo bìng bì mén cháng kuì kuì, yù bù fù chú shī yì fèi kè lái bāo zhuó huàn bù yīng, yī wèi rén jiān zhàn xián tuì.
老病闭门常愦愦，芋不复锄诗亦废；客来剥啄唤不应，一味人间占闲退。
jīn zhāo yī rì sān dǎo chuáng, tàn xī chūn zhòu rú nián zhǎng.
今朝一日三倒床，叹息春昼如年长。
mā sā kùn jié xǐ tāng shú, xiǎo píng zì chāi shān chá xiāng.
摩挲困睫喜汤熟，小瓶自拆山茶香。
