méng yún
盟云
wèi yún běn wú xīn, qǐ wàng nǎi ěr qí wèi yún guǒ yǒu xīn, bǎi biàn duān wèi shuí, qǐ lián cǐ wēng chóu, yī chū yí yuè zhī? héng jié qiān zhàng píng, gāo qíng yī fēng wēi, yín chéng tū cuó é, yù hǎi hào miǎo mí huò wèi qún lóng jiǎo, huò zuò gū hè fēi, juǎn shū xián yǒu tài, qù lái shū wú shí.
谓云本无心，企望乃尔奇；谓云果有心，百变端为谁，岂怜此翁愁，一出怡悦之？横截千嶂平，高擎一峰危，银城突嵯峨，玉海浩渺弥；或为群龙矫，或作孤鹤飞，卷舒闲有态，去来倏无时。
wēng wēng fù sōng dǐng, ǎi ǎi yìng shuǐ méi, dài yǔ guò sēng chuāng, hé yuè bàng diào jī.
滃滃覆松顶，霭霭映水湄，带雨过僧窗，和月傍钓矶。
qǐ wéi kùn huà gōng, wú shī gù nán zhuī.
岂惟困画工，吾诗固难追。
wéi dāng yǔ zhī méng, bì shì xiàng yú xī.
惟当与之盟，毕世相娱嬉。
rěn jī gù yì ěr, cǐ yǒu bù kě qī.
忍饥固易耳，此友不可欺。
