shū shēng tàn
书生叹
jūn bú jiàn chéng zhōng xiǎo ér jì bù shū, mài jiāng mài bǐng huó yǒu yú, yè guī wú shì huàn chóu lǚ, zuì dào wǎng wǎng mián jiē qú.
君不见城中小儿计不疏，卖浆卖饼活有余，夜归无事唤俦侣，醉倒往往眠街衢。
yòu bú jiàn lǒng tóu nán zǐ shǒu bà chú, dīng zì bù shí chēng nóng fū, jīn lì suī láo yōu huàn shǎo, chūn qiū shè yǐn cháng huān yú.
又不见垄头男子手把鉏，丁字不识称农夫，筋力虽劳忧患少，春秋社饮常欢娱。
kě lián xiù cái zuì wù jì, yī shēng yī shí náng zhōng shū, shēng míng cái chū zhòng huǐ jí, zhōng dào bù fù néng tā tú, bào shū è sǐ zài kōng gǔ, rén suī kě zuì rǔ yì yú.
可怜秀才最误计，一生衣食囊中书，声名才出众毁集，中道不复能他图，抱书饿死在空谷，人虽可罪汝亦愚。
wū hū, rén suī kě zuì rǔ yì yú, màn qiàn qǐ jí xián zhū rú!
呜呼，人虽可罪汝亦愚，曼倩岂即贤侏儒！
