kè cóng chéng zhōng lái
客从城中来
kè cóng chéng zhōng lái, xiāng shì cǎn bù yuè yǐn bēi fǔ cháng jiàn, kǎi tàn hú wèi miè.
客从城中来，相视惨不悦；引杯抚长剑，慨叹胡未灭。
wǒ yì wèi bēi fèn, gòng lùn dào míng fā.
我亦为悲愤，共论到明发。
xiàng lái hān dòu shí, rén qíng yuàn shǎo xiē.
向来酣斗时，人情愿少歇。
jí jīn shù shí qiū, fù wèi xū suì yuè.
及今数十秋，复谓须岁月。
zhū jiàng ěr hé xīn, ān zuò wàng máo jié!
诸将尔何心，安坐望旄节！
