yōng cuì lóu
拥翠楼
chún xī yuán nián jiǔ yuè wěi, jú wèi luò yīng méi pò ruǐ.
淳熙元年九月尾，菊未落英梅破蕊。
cóng lái liǎng měi nán bì hé, jīn hū dé cǐ yī xiào xǐ.
从来两美难必合，今忽得此一笑喜。
rén yán dì zhàng wù shī shí, jìn jì tài zǎo tuì kǔ chí.
人言地瘴物失时，进忌太蚤退苦迟。
lǎo fū yì qǐ bù zì jué, gū yǔ yǐn jiǔ réng fù shī.
老夫亦岂不自觉，姑与饮酒仍赋诗。
rěn lìng fāng cǎo zhí wèi ài, fēng zhí jiā shù níng shǎo dài.
忍令芳草直为艾，封植嘉树宁少待。
xī cān jiǔ huá kě wú sǐ, què qī lǎo suì yú wú zi.
夕餐九华可无死，却期老岁於吾子。
