zhuō lǔ sù
拙鲁速
duì zhe zhǎn bì yíng yíng duǎn qíng dēng, yǐ zhe shàn lěng qīng qīng jiù wéi píng.
对着盏碧荧荧短檠灯，倚着扇冷清清旧帏屏。
dēng ér yòu bù míng, mèng ér yòu bù chéng.
灯儿又不明，梦儿又不成。
chuāng ér wài xī líng líng de fēng ér tòu shū líng, tè lèng lèng de zhǐ tiáo ér míng.
窗儿外淅零零的风儿透疏棂，忒楞楞的纸条儿鸣。
zhěn tou ér shàng gū líng, bèi wō r lǐ jì jìng.
枕头儿上孤零，被窝儿里寂静。
nǐ biàn shì tiě shí rén, tiě shí rén yě dòng qíng.
你便是铁石人，铁石人也动情。
