táng míng huáng
唐明皇
tū hǔ chōng shé xiàn lì zhī, bīng cūn wù zhàng fù quán shī.
突虎冲蛇献荔枝，冰皴雾瘴覆全师。
zuǒ fēng yòu dòng fēi yǒu dì kān wèi xiāng, pàn jiāng wú jūn měng bù zhī.
{左丰右动}妃有弟堪为相，叛将无君懵不知。
sì hòu yǐ chéng líng wǔ cuàn, jiù chén kōng fù qǔ jiāng sī.
嗣后已成灵武篡，旧臣空复曲江思。
tài píng kě shì huā kāi yì, jié gǔ sān shēng huàn de lái.
太平可似花开易，羯鼓三声唤得来。
